Witejcie pieknie na dzisiejszym Waszym święcie. Chcielibymy powinszować wszyckim starkom i starzikom no i podziękować, że sie łonas starocie jak łokcowie ni majó czasu bo chodzó do roboty. Zaproszómy do łoglóndanio naszych występów. Jo zaczne ło moji starce. Dziecek we Wyrchmalinkach było dycki moc. Starka mo jeny jedenos wnuków, ale za to ciotka z Jurzikowianki mo ich aż sztyrycetdwa. Tóż se możecie pomyśleć wiela je radości i krawalu jak sie wszycy zieró dóma. Ale jo nejraczyj mó ród mojó stareczke. Jak mi sie trefi zanimóc to mama jó wołają bo prawió, że jo je taki zdechlok i że zaś byde dłógo kwenczeć, a Starka mie dyćiutki wylczó. Jak mó krzipote to robió mi herbatke z moiczków abo mazajó mie gęsim sadłe. A jak mie boli brzuch to mi nawarzó bałuszanki i dyciutki sie z każdej choroby wychachró.